Bırak ellerin onun ellerine değsin
Kabul ediyorum ben bir hayırsızı seviyorum...
Tamam sus artık konuşma, Ben seni anlıyorum... İstediğin kadar sev o bana tercih ettiğini, İstediğin kadar bak gözlerine, yak kendini... Ben yine de seni seviyorum... Bırak ellerin onun ellerine değsin, Ben ellerinin ellerime değdiği zamanı hayal ederek seni seviyorum... Hadi git, gir koynuna... Sabahları öperek uyandır onu, ’Seni seviyorum’ de ona da; ’Günaydın’ de her sabah... Ben senin onu sevdiğini bile bile seni seviyorum... Varsın olsun, beni serseri bilsinler, Sevdiğim için gözümü karartışımı psikopatlığımdan bilsinler... Umurumda değil hiçbir şey ve hiç kimse... Ben seni seviyorum, hem de ölürcesine... Elbet göreceksin sende; Benim kadar kimsenin seni sevemeyeceğini anlayacaksın elbet, Yaşamadan öğrenemezsin zaten seni nasıl sevdiğimi... Sende çekeceksin bana çektirdiklerini, Ciğerlerin alev alev yanacak söndüremeyeceksin... Hiçbir merhem çektiğin yürek sancısını dindiremeyecek, Beni hatırlayacaksın, ’acı çekiyorum’ deyişlerimi hatırlayacaksın... Sonra yaptıklarımı düşünüceksin, Belki o zaman bana hak vericeksin... Ben seni, sen beni sev diye sevmedim ki; Ben senin yalancı masumiyetine kandığım için sevdim, Değer bilirsin, sevilmeyi hakedersin diye sevdim... Sen onu sev, onun saçlarını okşa, Onun omzuna koy başını ve orada ağla... Ben senin onun olduğunu bile bile seviyorum seni... Belki beni hiç sevmedin, Ya da yeteri kadar değer vermedin... Olsun... Ben seni yine de seviyorum, ölürcesine seni seviyorum... Gülüşlerine aldandım ben senin, Şu anda senin onun gülüşlerine aldandığın gibi... Bakışlarındaki yalancı saflığı sevdim ben senin, Yalancı olduğunu bilemedim... Kördü gözlerim, Hiçbir hatanı yargılayamadım senin, Senin sevmediğin kadar çok seviyordum ben seni... Zamanı geldiğinde; Yani sana verdiğim değeri değer verdiğinde göremediğinde, Anlayacaksın; değer verdiğinin değil, değer verenin yanında olman gerektiğini... Senin değer verdiğin değerini düşürdüğünde, Geri dönmek isticeksin kalbimdeki o eski yerine... Arada onca zaman da geçse; Yerin hiç değişmicek bu kalpte... Bunu sen de bileceksin, Ama geri dönemiceksin.... Geri dönmek için kendinle çok savaş vericeksin, Belki yeniceksin belki yeniliceksin... Aklına gelicek giderken yaşattıkların, Pişman olucaksın ve tükürdüğünü yalayacaksın... İşte o zaman; Ben sana git demicem... Çünkü sen geri gelmesende; Ben seni hep sevicem ve hep beklicem... Tugay Doğan [Satırların Efendisi] K |