Elimin Yordamı SenHer neye dokunduysan; adını efsun koydum Kokun elimde hala, güller kokladığımda Kayan gök taşlarından, vuslat çukuru oydum Elimin yordamı sen, aklı yokladığında Döşümde ki nakıştın, göç edip gittiğinde Meczup çömez hallerim, tamamen ittiğinde Arama desem yalan; nefsimde yittiğinde Elimin yordamı sen, aklı yokladığında Ne var arasan sorsan; nefesini özledim Serenat gergefinde, seni candan gözledim Canımda gizlenensin, bahtım ile sözledim Elimin yordamı sen, aklı yokladığında Yıldızlar ibadette, hasretin yavan geldi Tabuları bir delsen, yaban; her zaman eldi Hallaç pamuğu sevdan, büründüğüm saf yeldi Elimin yordamı sen, aklı yokladığında Zikrinde dua ismim, bilmediğimi sandın Gizli takiplerdesin; an dedimde mi andın Gururuna yenilme; işte o zaman yandın Elimin yordamı sen, aklı yokladığında Sayısız şiirimde, bülbül vuslat arıyor Lal rengi küs çiçeğim, yarasını sarıyor Gönlümün seyri sensin, yolum yare varıyor Elimin yordamı sen, aklı yokladığında |
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun dilerim