Gün Dönümü'ydü Bakışlar (ömre ayaz vurmadan)
çarpıştılar bir yol ayrımında
randevu’süz çıka gelmişti bahar düşen bir kağıt parçasıyla bakıştılar şöyle bir uzanan eller aynı anda bir kağıt parçasına bir de içlerindeki yüze yüz yüze geldiklerinde etekleri nazlı bahardı gezindi gözler süzerek tepeden tırnağa göz göze gelene kadar iki ayrı bedende şaşkın, heyecanlı ve ürkek ve de iki ayrı yürek konuştular sessiz gözleri yirmi dokuz harf bir şeyler anlattılar duymadı kimse lal oldu diller açılan gizli bir kapıydı çukur aynalarda kalpler ayrılırken istemsiz kartviziti saklı avuç içlerinde uzun yolculuktu çıkılan dönerken köşe başlarını baharı müjdeleyen gün dönümü’ydü bakışlar |