Güz Yaprağı SaçlarımYeni yılın avuçlarında Tıpkı annem gibi okşuyordun saçlarımı Parmak uçlarında cenneti ararken Her bir teli diyorum saçlarımın Ellerinden gelen bir dokunuşun özüyle Can buluyordu her defasında Bir de tutamıyordum sensiz gündüzleri Her günüm geceyken Yine ben o yağmurlu hazan gibi Ağlıyorum katrelerce Güz yaprakları misali dökülüyor saçlarım Boşluğunu dolduramamış avuçlarımın Issızlığına kabullenmiş kaldırımlarında İnan Ne kadar çırpınsa da şiirlerim aşkına Yine de düşten başka bir şeyim değilsin |
Duygulu, duyarlı yüreğinize saygıylla kutlarım değerli paylaşımınızı.