DİNLEMEDİN Kİ (233.)
Issız sokaklardayım yanımda hayalinle
Her adımda adını anıyorum yar senin Bir meçhule doğru yürüyor sevgiliye Defalarca söyledim beni dinlemedin ki Şiirlerimin özü ilhamım oldun benim Adeta bedenime ruhuma doldun benim Üşüyen şu ruhuma gel güneşim ol dedim Defalarca söyledim beni dinlemedin ki Aşk düşerse gönlüne yakar yıkar her yeri Ağırdır aşkın yükü kaldıramaz her kişi Kaderde vuslat yoksa ne yapsa gülmez yüzü Defalarca söyledim beni dinlemedin ki Ellerini tutsam da hafiften yüzün öpsem Bir çiy gibi düşse dudaklarına busem Yakar kül eder inan dudakların değmesi Defalarca söyledim beni dinlemedin ki Fatma Ayten Özgün |