MEVLA YAR EYLEMİŞ
Ya sen ne güzel bir yar’sın sevgili,
Gülüşün bir başka havan bir başka. Siyah saçın ta doğuştan örgülü, İçime çektiğim o kokun bir başka. Bu gönlümün ebed ile ezeli, Yanakların bin bir çeşit ebruli, Dünya ahret yar demişim sevgili, Gök kuşağı sanki rengin bir başka. Deme sevdin diye öyle geliyor, Çok laf edip methiyeler diziyor. Farz et öyle.dilim az bile diyor, Yar’sın bana elbet tadın bir başka. Beceremem yalan yazıp demeyi, Dilim haz duyuyor derken sevmeyi. İlk bakışta giyindim nar gömleği, Ezelden ebeddir sevdan bir başka. Yürür iken zerafetle salınıp, Bakan gözler nazar ader alınıp. Yaradan yaratmış özünden katıp, O yüzden ilahi Aşk’ın bir başka. Uzak olsan yakın olsan fark etmez, Bu can seni özler hasretin bitmez. Senden başkasına yürek yar demez, Seninde bana yar demen bir başka. Mevla yar eylemiş kul’a ne gerek, Dünya ahret helalimsin bilerek. Yar Bir türkü mırıldanır gülerek, Kulağımda yankılanır seda’n bir başka. TİRYAKİ der görsen benim gözümle, Methiyeyse dizdiklerim bir cümle. Dil tutulmuş yürek yazar köz ile, Mevla yar eğlemiş ferman bir başka. 30 Aralık 2012 23.18 İstanbul |