Benim candan özge sevdiğim dosta
Hakaret eylemiş densizin biri
İhanete olmuş gönüllü posta
Ömrünü peylemiş densizin biri

Adını vermeyim değmez hitaba
Doğuştan kör sanki şemse mehtaba
Mevla’nın kelamı en son kitaba
Bak neler söylemiş densizin biri

Fikir hürriyeti diyormuş buna
Zağarlıktan çıkmış dönmüş zabuna
Islakta gezerken basmış sabuna
Ayağı zıylamış densizin biri

Mazisi karanlık nesebi çeyrek
Ömür sürmüş eli hakir görerek
Gölgesini gerçek sanıp ürerek
Kendini heylemiş densizin biri

Ondan akıllı dır şu bizim çomar
Yal yediği yere sadık bir damar
Görmemiş terbiye almamış tımar
Delikten uylamış densizin biri

Birtakım sesleri içinde duymuş
Çakalla dost olmuş tilkiye uymuş
Tepeye varınca ayağı kaymış
Dereyi boylamış densizin biri

Bunca ömür sürmüş hakkı görmemiş
Bülbülce bir güle meyil vermemiş
Gönül alıp bir gönüle girmemiş
Vaktini zaylamış densizin biri

Hakkı’yı söyletir bu garip işler
Hayrette bırakır böyle gidişler
Kendisine döner isyan edişler
Çokça goygoylamış densizin biri