YANMADAN KÜL OLMUYOR
Çok hüzünlü diyorlar yazdığım şiirlere,
Siz hiç görmediniz mi? Dikensiz gül olmuyor. Aslı ile Kerem’i taşıdım gönüllere Gerçekten sev de bir gör, yanmadan kül olmuyor. Bu dünyada üst üste, yığıldıkça elemim Aşk oluyor canavar, bense önünde yemim Ne düşerse gönül’e, onu yazar kalemim Yürekten gelir sözler, söyleyen dil olmuyor. Sevda gözlerde başlar, yürekte alevlenir Arar durur gözlerin, görmeyince nemlenir Öyle bir an gelir ki, insan sanki del’lenir Gönül de derki paydos, çalan hep zil olmuyor. 30.12.2012 Avni Temiz |