Dudağında tebessüm sözlerinde hep tektim
Yârim Gülizar’ına sevgi çiçeği ektim
Sana ulaşmak için çekilmez çile çektim
Gülleri deremeden yorgun düştü yüreğim


Kimsesiz gecelerde yokluğunu sararım
Hayaline dokunup saçlarını tararım
Ölsem tekrar dirilsem yine seni ararım
Sözümü veremeden yorgun düştü yüreğim


Mevsimlerim değişti baharım döndü güze
Derdimle harmanlandım çizgiler doldu yüze
Ne yaptıysam olmadı çıkaramadım düze
Sevdana eremeden yorgun düştü yüreğim


Islandı bakışlarım gönlümü verdim sele
Karardı duygularım kapıldım kara yele
Sensiz kalan bedenim teneşirlere gele
Kendimi yeremeden yorgun düştü yüreğim


Sevdim seni meleğim bu aşk böyle biline
Kim kimi üzebilir sahip olsa diline
Ferman verilmiş gayrı sürgünüm el iline
Urganı geremeden yorgun düştü yüreğim



Şiir:Ümit GAŞ (Diyarı gurbet)
Fotoğraf:Ümit GAŞ