Yorgun Düştü YüreğimDudağında tebessüm sözlerinde hep tektim Yârim Gülizar’ına sevgi çiçeği ektim Sana ulaşmak için çekilmez çile çektim Gülleri deremeden yorgun düştü yüreğim Kimsesiz gecelerde yokluğunu sararım Hayaline dokunup saçlarını tararım Ölsem tekrar dirilsem yine seni ararım Sözümü veremeden yorgun düştü yüreğim Mevsimlerim değişti baharım döndü güze Derdimle harmanlandım çizgiler doldu yüze Ne yaptıysam olmadı çıkaramadım düze Sevdana eremeden yorgun düştü yüreğim Islandı bakışlarım gönlümü verdim sele Karardı duygularım kapıldım kara yele Sensiz kalan bedenim teneşirlere gele Kendimi yeremeden yorgun düştü yüreğim Sevdim seni meleğim bu aşk böyle biline Kim kimi üzebilir sahip olsa diline Ferman verilmiş gayrı sürgünüm el iline Urganı geremeden yorgun düştü yüreğim Şiir:Ümit GAŞ (Diyarı gurbet) Fotoğraf:Ümit GAŞ |
Kim kimi üzebilir sahip olsa diline
Ferman verilmiş gayrı sürgünüm el iline
Urganı geremeden yorgun düştü yüreğim
Şiir:Ümit GAŞ (Diyarı gurbet)
Fotoğraf:Ümit GAŞ
Güzel bir şiir yüreğinize sağlık hocam
saygı selamlarımla.......