SEVGİLİN NAHİF BİR RÜZGÂR
Gece, yaralı bir güvercin
Közünü saklamış ayazın Ölgün sarı gözlerinde Nahif bir rüzgâr kurutmuş Islak kanatlarını Göğsünde savrulan fesleğenler Gün vuracak dağlara biterken bu şiir Ah çıkabilseydi taze toprak kokusunda Çiy düşmüş bir sabaha |