Gözlerimdeki yalnızlıkta büyüttüm seni Sessiz çığlıklarla yol aldım Güneşin doğuşunda aradım sevdamı Engelli yüreğim kavuşmak bilmedi doğruyla Lanetlenmiş bir şehrin omuzlarımda bıraktığı yük Ve bu yükün ezikliğiyle çarpıyor gövdem sevgi sözcüklerine Tarifi yok işte yamalı sevdaların dikişleri sökülüyor bir,bir Sarı renkli bir sonbahar gününü anımsatıyor çehrem Mavi düşlerimden aforoz edildim Kendimi yargılıyorum sabahın beşinde Suskunluğum yenildiğim anlamındamı? Aynı çizgiden kaçıncı düşüşüm bilmiyorum Tutunamıyorum uzanan her ele,sonra kavgam büyüyor içimde Çekiyorum tetiği vuruyorum yüreğimi gözünden Yakıyorum içimde fosilleşmiş bütün mazeretleri Çıkıyorum sonra ben benden,terk ediyorum beni...
<<<<<<<HAYDAR>>>>>>
Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Tutunamıyorum uzanan her ele,sonra kavgam büyüyor içimde Çekiyorum tetiği vuruyorum yüreğimi gözünden Yakıyorum içimde fosilleşmiş bütün mazeretleri Çıkıyorum sonra ben benden,terk ediyorum beni...
Bir sevgi bulsam, yağmurunda ıslansam Bir dost bulsam, irfanında beslensem Bir dağ bulsam, sinesine yaslansam Yalnızlığım bitermola, bilmem ki? ABDURRAHİM KARAKOÇ//
//Bir adın kalmalı geriye bütün kırılmış şeylerin nihayetinde aynaların ardında sır yalnızlığın peşinde kuvvet evet nihayet bir adın kalmalı geriye bir de o kahreden gurbet
sen say ki ben hiç ağlamadım hiç ateşe tutmadım yüreğimi geceleri, koynuma almadım ihaneti ve say ki bütün şiirler gözlerini bütün şarkılar saçlarını söylemedi hele nihavent hele buselik hiç geçmedi fikrimden ve hiç gitmedi bir topak kan gibi adın içimin nehirlerinden evet yangın evet salaş yalvarmanın korkusunda talan evet kaybetmenin o zehirli buğusu evet nisyan evet kahrolmuş sayfaların arasında adın sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı bu sevda biraz nadan biraz da hıçkırık tadı pencere önü menekşelerinde her akşam
dağlar sonra oynadı yerinden ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca sen say ki yerin dibine geçti geçmeyesi sevdam ve ben seni sevdiğim zaman bu şehre yağmurlar yağdı yani ben seni sevdiğim zaman ayrılık kurşun kadar ağır gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın yine de bir adın kalmalı geriye bütün kırılmış şeylerin nihayetinde aynaların ardında sır yalnızlığın peşinde kuvvet evet nihayet bir adın kalmalı geriye bir de o kahreden gurbet beni affet Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç AHMET HAMDİ TANPINAR (Bir adın kalmalı şiiri)//
//Zamanla geçer dedikleri ne zaman geçer.? KAHRAMAN TAZEOĞLU//
Önce hoş geldiniz şair kardeşim.Anlam ve anlatımı duygu yüklü şiirinizi kutluyorum.Başarılarınız daim, ışık saçan şiir yolunuz açık olsun.Şiir çoğalsın kaleminizde.Güzel ve içten şiirinize,böyle güzel bir yüreğe,gönülden selam olsun.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.