A.C.e.M.i N.e.Y.Z.e.NKapatmış gözünü kendinden geçmiş Manevi dünyaya kapılar açmış. Kendine çalacak bir ritim seçmiş. Çalıyor ney’ini acemi neyzen… Görmeyen bilemez korna sesimi? Havada uçuşan turna sesimi? Kaval sesimidir,zurna sesimi? Çalıyor ney’ini acemi neyzen… Almış eline de kamıştan ok’u. Bilmiyorsan bunu okulda oku. Atmış üzerinden o büyük şoku. Çalıyor ney’ini acemi neyzen… Elinden hiç yere koymaz ney’ini. Onunla yitirmiş akıl, beyin’i. Manevi dünyanın içmiş meyini. Çalıyor ney’ini acemi neyzen… Bazen dağda,bazen iner sahile. Bazen alimlere,bazen cahile. Elinden düşürmez uykuda bile. Çalıyor ney’ini acemi neyzen… Ney ile dost olmuş iki arkadaş. Dert ortağı etmiş derdine sırdaş. Ahenkle üflüyor hep yavaş yavaş. Çalıyor ney’ini acemi neyzen… Ramazan der öyle bağlı ney’ine. Kendini unutmuş dünya neyine. Usanıp bıkmadan hep yine yine. Çalıyor ney’ini acemi neyzen… Ramazan AKKAŞ NEVŞEHİR-Tepeköy 28.12.2012 |
yürek sesinizi güzel eserinizi kutluyor selam
ve dua ile saygılar sunuyorum..