EL ELİN DERDİNİ BİLMEZ
El Elin Derdini Bilmez
El elin derdini nereden bilir, İçerim yanarken gül derler bana. Elin derdi ele oyuncak gelir, Söylesem dillerin bal derler bana. Yüksek uçan gönül engini bulur, Bir çalı dibinde huzurlu olur. Şahin korkusundan usulce solur, Düşme can derdine kal derler bana. Çalılar mis kokar çiçek açınca, Dalından kargalar kalkıp uçunca. Gönül uslanıp da huzur seçince, Dünyanın tadını al derler bana. Çalıda yapraklar güneşe karşı, Yanında duruyor çeşmenin başı, Gönül dükkân dükkân ehline çarşı, İçinde bir sarraf ol derler bana. Huzursa bülbüle güllerin dalı, Ondan üstün olur serçeye çalı Eyüp’ün konduğu boyu edalı, Gördükçe gözleri gel diyor bana. Eyüp Şahan |