Bağırdan kopmuş çılgın bir yazı şiir oldu da gitti
Gökteki yıldızlara ışık olsun diye
Bir veliye kul köle olmak varken
Söylesene
Neden ki bir deliye çarptı gönül

Vakti bir anda durduracak kadar derin
Bir sevgin yoksa
Sakın ha yaklaştırma tenime tenini
İstemez tutma sakın ellerimi
Atisi baştan zayi

Çünkü buz tutturur gözyaşlarımı
Kirpiklerine nispet olsun diye
Dillerim yapışır bir hışımla tutar sözleri
Git buradan dercesine
Bak aktı işte ter tanelerim
Tertemiz mintanıma
Bu yoksa kurtuluşu muydu?
Yoksa korkularımın
Belki de bir çırpınmasıdır o son anın
Son nefesinde

Beni yoğururken kinler ve hasut duygular içinde
Körelmiş bağırların da
Çiseleyip de duruyordu yağmur
Kaldı mı ki bende yazıp da çizmek
Ne mümkün
Çalınan sıcaklığıyla dudak çeperimde seker izlerin
O ilk buluşma
İşte o anda sunmuştum kalbimi
Senin o gül kokan bağrına
Ayrılık dalları tek tek kırılırken kollarım da
Sendin kötü sırt üstü düşen kaderden
Sakın ha sakın unutma

Savruk bir duanın yer tutuşunu
Kim görmüş ki
Son umutta
Secdeye baş korken yaratana
Ellerini açsan da
Kanattığın ruhun bil ki son damlada
Nereden tutuşturuldu yüreğime bu ateş
Yürek telim boşken
Gel de hadi bir bulda beni göreyim
Hadi utanma

Besleme yetiştiği belli hislerinin
Bak işte orda nefret tohumuyla titriyor
Kusup durma tüm abes kelimeleri üstüme
İstersen aç veya açmasan da olur
Göz pınarları çağlamaz can kanalına
Çorak düştü beden
Anlasana


Tek başına
Boşta kaldı ömür boyu verilen o sözler
Ölüp kaldığını ben bilmem
Nerde nasıl canı çıktıysa
Kim ağlar kim güler bilinmez de
Arabesk duygular çınlarken
Yüzünden akan somurtun bin parça
Pamuk gibi yüreği ürkütmekte
Sakın ha onu da korkutma

Kahrolası duyguların sanki bir duvar
Çırpınıyor adam gibi adamlar
Kadınlığının cilvesini yalana katık ederken
Bu ne ağıttır böyle
Ses oldu köz tutmuş yüreğime
Sakin olmalıyım
Ya sirke küpü delerse

Melekler silse bile kirin kalkmaz ki
Bebekler çalıntı sokaklarında koşarken
Sarmışlar dört bir yanımızı
Organ mafyası gibi kıvrandırır sancılar
Akıt gitsin yüreğinin pisliğini ki
Bitsin derim
Belki bir yerden bir sıcaklık çıkar
Derman beklenen kalbe

Ne kıymetin ne tutkun kaldı
Kan çanağı o bakışlar da
Ya sal iplerini koyup gitsin
Ya da çek ellerini üstümden
Bir zincirle kazaların bağlanıp duruyor
Kurtuluşu olmayan tutkulara
Hadi frenlesene

Tut ki olmayan sevgiyi perçeminin uçlarından
Kelime bir tarak atayım ben
Koy ki Selvilere sultansın sen
Tatlı tatlı okşarken
Korkuya mahkûm edildi sevgiler
Çıksınlar diye mahpustan
Denize sevginin mayası çalındı bile masumlara

Sen anlaşıldı tılsımlısın bu aşkta
Acılara tümden gark olurken
Benim ruhum
Değneğinin ucu söküp duruyor tutkuları
Dur da şöyle bir bakayım
O ilk yerinde
Geri tornistan yapacağım
Bu aşk yerini sevmedi çünkü
Ben onu sil baştan yeniden yazacağım…




(28.12.2012) AZAP…