Konuşmayı Bilmeyene Söz YokŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ’Seni görmeleri için çok uzaktan bakmaları lazım çok.
Ruhun kaplamış her yanı.’ Susturamadım dilimi ince iğne ile kuyu kazmadan, İlmek ilmek dokuyamadan da sevdayı Susturdum dudaklarımı; Kanatmasın diye Sözüyle yüreğini Ve Sustum. Yüreğim dopdoluyken Susturdum dudaklarımı Bir iplik kadar güçlü değilken ben. Sen susma, Tüketme sendeki canı; Kanatma dilini, Ağlatma ellerini; Yok oluşa sakla Ağıda yok olurken bedenim, Santim santim ağla. Bendeki can, Tende değil bil; Ruhumda gör beni… Ruhumda. Asırlar ötesinden, Ta ordan Tut al beni; Sor şu mezardaki kemik yığınına. Kim yaşamış aşk ile, Kim yaşamış yalan ile Sor! Giden kim, Sor! Diyebilirse desin, Sızlamadan iliği. Sor! Dokunma yüreğime, Gizledim onu En derine. İnler Sen diye can, Sen diye... Hadi Konuş, Savurma beni Yerden yere! Canda can, Tende ten Ruhta eş ol. Nerde olursan ol Duy Ve hisset Yokluğumda beni. N’olur Sen bari susturma Dudaklarını Ben konuşamazken onca; Sen bari konuştur Şu dilsiz bedenini. SERAP ÖZALTUN 27 Kasım 2007 |
Susturdum dudaklarımı DUDAK SUSAR,HAL KONUŞUR,GÖZ KONUŞUR,KALP KONUŞUR.YÜREK DOLUYKEN...GÜZEL BİR ÇALIŞMA TEBRİKLER..