KESME SUYUMU
’Suyun Başındaki’ duy beni artık
Ya kesme suyumu ya defol ordan Bir insan yerine koy beni artık Ya kesme suyumu ya defol ordan Tarlada ekinim sarıya döndü Bahçede gülümün yıldızı söndü Bülbülüm dikenin dalına kondu Ya kesme suyumu ya defol ordan İzin karanlıkta parmağın şerde Soruyorum sana vicdanın nerde Şikayete kalkan elimi görde Ya kesme suyumu ya defol ordan Garip gurebanın köyü bozuldu Yüzü gülmez oldu huyu bozuldu Sığırın sıpanın tüyü bozuldu Ya kesme suyumu ya defol ordan Çeşmeler kurumuş dolmuyor bakraç Yemekler pişmiyor çoluk çocuk aç Sen bıraktın bizi damlaya muhtaç Ya kesme suyumu ya defol ordan Çevirdin hortumu senden tarafa Koşturdun camide öndeki safa Sana söylüyorum örümcek kafa Ya kesme suyumu ya defol ordan Kaçkariyim arşa çıkar feryadım Doğruya muhtacım dosta susadım Kesildikçe suyum kalmadı tadım Ya kesme suyumu ya defol ordan |
Değerli kardeşim, şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın
Köy Çeşmeleri
Eskiden olurdu, yine var mıdır?
Gürül gürül akan köy çeşmeleri…
Gizli aşıklarla sır saklar mıdır?
Sessiz sessiz bakan köy çeşmeleri…
Bir yayla böğründen gelen suyunu,
Çömertçe dağıtır, bilmez şu-bunu,
Boynuna asılmış tasın kulpunu,
Yıllara bırakan köy çeşmeleri…
Oyalı başmağı örtük başında,
Tokaç vurur kibar kızlar taşında,
Kanaat şükürdür yakarışında,
Yayla tadı kokan köy çeşmeleri..
Bir mektup saklanır gizli yerine,
Verilir sevenden bir diğerine,
Türküler yazılır sevenlerine,
Yaşar bunu an an köy çeşmeleri…
Gürsoy Solmaz