Kâğıt Benim Kalem Senin Yaz Dostum
Boynum eğri amma sözüm doğrusu
Kâğıt benim kalem senin yaz dostum Öze ilişmesin kelam sağrısı Kağıt benim kalem senin yaz dostum. Kartala özendim değilken sinek Yer verir mi bana bindiğim tünek Dağlar hiç olmadı vardığım konak Kâğıt benim kalem senin yaz dostum. Gönülden gönüle ettiğim seyran Cemali ay güneş olduğum hayran Fakirin ikramı soğuk bir ayran Kâğıt benim kalem senin yaz dostum Uzağın engini bana dar gelir Yakın düşse bile yine zor gelir Kalbe düşen şu dilime ar gelir Kâğıt benim kalem senin yaz dostum Yarenler demesin kimdir bu şaşkın Sözünde ayar yok haddi hep aşkın Gönül sevdalıdır hissiyat taşkın Kâğıt benim kalem senin yaz dostum Ateşten bir çember sarmış da seni Heceden heceye karmış da seni Veysel de burada yormuş da seni Kâğıt benim kalem senin yaz dostum Veysel Koşar |