DEM
______ azar azar yanmakta albatrosları
kar altında çırpınan gen(ç)li günlerimin acıları tenimde susamış güneş bir fakir türkü aklımda kalan o günlerden... dilini bana perçinlemiş gün batımları itina ile hazırlanmış yalnızlıklar sundular elleri ile rahibeleri ’roma’nın kaç ’engizisyon’ dakikası ve kaç giyotinli gece sattılar zorla... katlettiler sevgilim, demli çay tadında öpücüklerini ikindi vakti ’sultan ahmet ’in. yaktılar tüm iskelelerini şehr- i mavi’ nin... şimdi bir tutam toprak ellerimde, hüznüne serpmek için yokluğunda tökezleyen / üzgün şiirlerimin... |
okumak ayrı bir keyf seni
ş a i r...