rizgar...
kipirdiyor yine gecelerin tenha köşelri...
Kabaday tadında aser laf anlamaz kafasının estiği yere çarpar Siler süpürür herşeyi götürüri koparir yaprak larımı... Kışın haberci hirlıyan rüzgar... Ardindan giciklaşır ayazlar kirar tunacak balarını... Yönünü bulazsın belki tipinin tokatlayan yüzünü... Azbile olsa oanda ciplak bedeni saran güneş gibi ... Düşlediğin bir gülüm seme takilir aklina ısındığını Hiseder umursamaz sın hırlayan rüzgarı... |