SON PAZAR
---------Her merhaba bir elvedayı barındırırmış içinde---------
Yağmurlu bir Pazar’dı, Her zaman ki gibi yine soğutmuştun çayını, Zaten çayın hep soğuk sen daima yakıcıydın, Yine bir şeyler anlatmak istiyordun, farkındaydım, Birazdan çıkacak yangının ilk kıvılcımlarıydı, Kaçamak bakışların, Ben ise susuyordum, Sessizliğini dinlemek yetiyordu bana, Konuşmak anlamını yitiriyordu böyle zamanda… Ben dedin birden. Ben… Ve sustun sanki lâl olmuşçasına, Kulaklarım çınladı o an, Sessizliğin uğultusu doldurdu beynimin odalarını, Sol yanımda bir acı hissettim tarifi olmayan, Bir şeyler sıkıştırdı kalbimi. Konuşacak oldum, kelimeler düğümlendi boğazıma, Evet diyebildim sadece, evet sen… Ben dedin, ben gidiyorum, sen hoşça kal… Gözlerim karardı o an, kulaklarım çınladı umarsızca, Geçmişi hatırladım birden, yaşanmışlıkları, amansızca, Düşündüm, nasıl hoşça kalınırdı bilemedim, O an dünya durdu benim için, Saatler ilerlemedi bir dakika bile, Üşüdüm, sensizliğin soğukluğunu hissettim iliklerime kadar. İçimde bir yerlerde yangınlar çıktı, gözlerimi sis bulutları sardı, Ama ağlamadım, direndim başına buyruk gözyaşlarıma Ne de olsa serde erkeklik vardı, ağlamak yakışmazdı delikanlıya. Ve gittin, sanki hiç gelmemiş gibi çekip gittin, Arkana bile bakmadan beni yıkıp gittin, anıları yakıp gittin, Sonunu düşünmeden gittin, gidişin bende bitişindi, Bunu bilmeden gittin, dönme ihtimalin olmadan gittin! Şimdi yoksun… Her Pazar senin yerine ben soğutuyorum artık çayımı, Senin yerine de ıslanıyorum yağan yağmurda, Boş sokaklarda senin yerine de dolanıyorum amaçsızca, Pazartesilerden daha bi nefret ediyorum artık, Ne de olsa yokluğunun ertesi, Anlayacağın ben seni sensiz de yaşıyorum sevgili… Ama sanma yokluğunda kayboldum, sanma ki tükendim, Sensiz de düşermiş takvimden yapraklar, sensizlikte öğrendim, Sensiz mevsim hazan değilmiş, sensiz de geçermiş günler Bahar sensiz de gelirmiş, açarmış en taze güller, Yalan olurmuş zamanla birlikte geçen günler, Mazide kalırmış o en güzel dünler. Hatırlamıyorum bile artık senli geçmişimizi, Özlemiyorum o sıcak gülümsemelerini, Karanlığında kaybolduğum o kömür gözlerini, Ben böyle çok iyiyim sen yokluğumla kal sevgili… |