(....)içinden gelen uçurum kıskançlığıyla ben küçüklüğümde fehmaydım zaten sen saf yanımı severken ben olgunluğuna saygı duydum zamanı geçirmek yar ile gülmek değil ki yaradan ile birlikteliktir sargılalarımı saran el el’in değil gül gülen gülene imdadıma yetişen kar karda yağan rüzgar iffetin nüvesidir ar karın sıcağında bile ısıtır şefkati kıskıvraktır yüreği kalbini sevgiye açan seslenenleri seçen sinirlenirken huzur kokar içi rüzgardır açılmamış kanatlara.. |