ÇOCUK
bahçe duvarından atlayan çocuk
nefes nefese kalarak duran çocuk... etrafını süzdü göz ucuyla ayak seslerini duyunca, dikilip kaldı olduğu yerde... umutları kırıldı birden, korktuğu belliydi masum bakışlarından.... baktı..baktı... ağlamaklı gözlerle, çocuksu düşleri yok oluyordu... yanaklarından süzülen gözyaşlarıyla.. birden kendine geldi sarı saçlarına bir elin dokunuşuyla, gülümsüyordu mavi gözleri... masumdu gülüşleri, çocukluğu gibi, sonra koşup gitti.. kendi düşlerinin ardından uzaklara... |