İNS/AN VE NEFS...
Şu zihnini beyhude yorup durma efendi
Can bedenden çıkmazsa, nefsine ölüm olmaz. Aşk yoluma bin türlü hile kurma efendi Gezmediğim bahçede, gülüm bülbülüm olmaz... İblis gelip gidecek, bu Hüdâ,nın düzeni Hakikat helal iken nefs dürtecek haramı. Tanıyıp bileceksin, seni hergün üzeni, Ki; açmam diyeceksin, Mevlâ ile aramı... Düşün ki hayrınadır, nefsinin yaşaması Ben öldürdüm diyerek, hak işine karışma. Mühim olan o an/da , tevekkel aşaması Yaradanı unutup, şeytan ile yarışma... Sofrayı hakeden er, çalışıp yorulandır Olmasaydı masiye, adın beşer olmazdı. Sabır, şükür ecri var, hep bunlar sorulandır Şeytan nefis olmasa, heybemize dolmazdı... ÜNSÜZ...... Not; Nefsin ölmesi can bedenden çıkıncadır...Nefs ölmez sadece "an"da öldürülür " an" da hakimiyet vardır...İblise uymadan ALLAH taalaya sığınmak vardır.Zira nefsin harekete geçmesi insanın hayrınadır...Sabırla , mücadele edecek ki o sabırla ecir kazanacak... |
Başından beri takip ettiğim bir kalem
ışığını her zaman gördüm ve zirveye doğru adım adım ilerliyor
harika bir şiir
anlam, anlatım
selamlar saygılar