gar
vakit geldi, lakin onu arar gözlerim
vagonumun penceresine sıkışmış hayallerim bir tebessüm yada umutsuz bir bakış düşlerim ne olurdu beklese biraz daha bu tren gönlümün garından sonsuzadek ayrılırken tek istediğimse havanı solumak için bir an gitme deyişini beklemek, ne garip duyduğumda, çığlıkları bastıran o kıyamet sireni göz yaşlarımı çalıp savuran dumanı sarıp saklıyor beni yakan mabedimin duvarlarını ben gönlümün garından ayrılmışım söyle ne yapayım sahipsiz kalan dualarımı yaklaşıyor kaderin cebraili kandoktör bilet kesecek galasız, soruyor nereye kes yüreğimin aleviyle közleneceği yere… cehenneme |