.....şeb i yelda....esen yelin içinden geçti sana busem.. uyanırken sabah en kızılın da güne.. güldeki bülbüldü figanı yırtık.. diken güle battı gün boyandı tüne.. acı mı.!!!!! sen hiç bildin mi.!!!! kanamanın içe doğru yangısını.. don yemiş kuşlar misali.. saçak altlarında yarım is kokuları.. sen hiç bildin mi..!!!! sevmenin ne olduğunu... sol yanım derken dilin.. ruhunun kara kızıl girdaplarını.. solgun güne muhtaç kardelenlerce.. buz altındaki tin’i... kırık kanatlı bir martı seslendi canhıraş.. canıma batıyor tüm maviler diye.. esmer bir şiir figan etti şeb de.. duymadı sağır sultan bile... ey ..!!!! sevgili....ey..!!!!! çiyler düştü toprağa.. şebnemler alaşağı.. seheryeli ağlıyor bak... günün şeb e dönüşüne.. ve aşk..... şeb i yelda.... ............................EMA |