ÖYLE MECNUNUM Kİ
öyle mecnunum ki
zaman akıp gidiyor ömür denen şey ne ki satır araları dudağın da hapis olmeden çık gel,, bırak kendini aşk denizine ben sende bir balık gibi can bulayım, öyle alıştım ki sana sıcak gözlerin de gezerken öyle mecnunum ki bazı zamanlar satırların beni hem gökte dolaştırdı hemde yerde kimi zaman uçurtma yaptı kimi zaman sürüngen ah o dilin yok mu o dilinden çıkan sözcükler yok mu bazen battı bazen ruhumu kanattı seni kaybederim korkumdan ağız çuvalını diktim. bir ah bile edemedim. ince dertlere düştüm loş ışıkda kaldı zaman ömür bitmeden zaman mum gibi erimden gel irfan kökten |