Y O K S U L L U KAyrılmak istemez idim yurdumdan. Gurbetele mecbur ettin yoksulluk. Ağlaştılar çoluk çocuk ardımdan. Gurbetele mecbur ettin yoksulluk... Ben bildim bileli çilem bitmedi Hiçbir işim gücüm doğru gitmedi Evim de yuvam da duman tütmedi Gurbetele mecbur ettin yoksulluk... Kapanmaz gönlümde hasret yarası. Kurtların sofrası olmuş burası. Benim derdim bir tek ekmek parası. Gurbetele mecbur ettin yoksulluk... Halimden anlamaz gurbet duygusuz. Çalışırım durmam her gün aç susuz. Kaç gece geçirdim bilmem uykusuz. Gurbetele mecbur ettin yoksulluk... Üç beş zeytin,kuru bir ekmek aşım. Ne yazım bellidir burda ne kışım. Gözümde tütüyor toprağım taşım. Gurbetele mecbur ettin yoksulluk... Rüyamda gezerim yüce dağları. O yemyeşil üzüm dolu bağları. Boş yere çürüttüm gençlik çağları. Gurbetele mecbur ettin yoksulluk... Benim de böyleymiş kısmetim yazım. Derdimi anlayan bir kırık sazım. Kocaman olmuştur oğlum la kızım. Gurbetele mecbur ettin yoksulluk... Yolumu düşürdün çıkmaz yollara. Zavallı yüreğim döndü çöllere. El açtırdın yıllar yılı ellere. Gurbetele mecbur ettin yoksulluk... Garibim dünyada yüzümüz gülmez. Fakirin halinden kimseler bilmez. Tuttu yollarımı sılama salmaz. Gurbetele mecbur ettin yoksulluk... Terkettim köyümü iç çeke çeke. Hüzünlü gönlüme dert eke eke. Ramazan’ım bıktım yaş döke döke. Gurbetele mecbur ettin yoksulluk... Ramazan AKKAŞ NEVŞEHİR-Tepeköy 17.12.2012 |