"İster gökkuşağı giy, istersen mavi çulu
Yeter ki gel, ey ulu yüce RAHMAN’IN kulu
Ne giyersen giy ama, gönülde arzu dolu
Yüreğinin üstüne, yüreğimi giy de gel... "

Şu an gecenin bir yarısı. Sitemizin sayfalarında öyle bir şiir gördüm ki. Elim kolum bağlandı kaldı. Satırlar adeta yüreğimize seherden esintiler getiriyor. Yüreğimiz rahatlıyor. Derince bir oh çekiyorsunuz. Satırlardaki ifadeleri defalarca okuyorsunuz ama doyamıyorsunuz.

Şu ifadeye dikkat. " Yüreğinin üstüne, yüreğimi giy de gel." Şimdi ben buna sekiz on satırla nasıl değineyim. Duygularımı nasıl ifade edeyim. Bunun üzerine zaman zaman yazdığım aylık bir dergiye bir makale mi yazsam veya yakında yazacağım bir yerel günlük gazetedeki köşemde bu konuyu mu işlesem. Ya da haftalık yaptığım Hasbihâl sohbetlerinde radyo dinleyicilerimle duygularımı mı paylaşsam.

Ne yapacağımı şaşırdım. Rabbim hayırlısını versin. Yürek üstüne yürek giymek. Değerli gönlümüzün Sultanı bir kitaplık konuyu satırlarına sığdırmış. Allah kendisinden razı olsun. Yayınlanması için uğraştığım kitaplarımdan birine izniniz olursa yürek yazılarınızdan almak isterim.

Vakit epeyce ilerledi. Sözün sonu gelir mi? Gelmez tabii. O zaman bu güzel yüreğin sahibine selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum. Rabbime emanet ediyorum. Hoça kalın, dostça kalın.

egitimci38 tarafından 11/26/2007 2:34:10 AM zamanında düzenlenmiştir.

egitimci38 tarafından 11/26/2007 10:54:51 AM zamanında düzenlenmiştir.