Her cümlenin sonuna konulan bir nokta gibidir,
aşk için döktüğümüz gözyaşlarımız.
Tane tane döktürür kimimiz
kimimiz haykıra haykıra.
Kimimiz içten ağlarken
gülücüğünde saklar bunu.
Kimimiz içinin nasıl paramparça olduğunu saklamaya çalışır.
Kimimiz yalandan gülerken,
geride bıraktığı insanı hatırlayıp
gözlerinden akıttırır kanı.
Ama hangisi ayrılığa fayda olur hiç bilinmez.

Faili meçhul cinayetleri gibi yaşanılır bazı aşklar,
sonunda tanınamayan cesetler gibi.
Tarihi, saati, dakikası akıllarda tutulur bu cinayetlerin.
Göz göze gelip,
nefesini paylaşmak istediğin insanı bedenine yapışmış,
teninin sevgi ateşinde terleyişini hissedip,
vücudunu tırmalar gibi sevişmelerin yaşandığı saatlerde,
aşklarının ölüşlerini fark edemedikleri gibi.
Ve her şeyin bittiği an,
her aşk cinayetinin sonunda
saniye saniye hatırlanır bu olay
ve orada hangi duygunun köreldiği,
hangi cinsin diğer cinsten can aldığı bilinemez asla.

FERAT YAMAN