BİR ZAMANLAR
Seni düşündüğüm anlarda
Sanki yüreğimi bir kadifeye sarmalardım Yumuşacıktı senli duygularım; Gömüldükçe gömülesim gelirdi içine Boğulmak pahasına da olsa. Pabuçlarımı elime alır öyle dolaşırdım Çimleşmiş duygu yamaçlarında. Çimlerin çiyleri ıslatırdı ayaklarımı, Olsun,önemli değildi. Seni hissedebiliyordum ya. Hep meltem olup eserdi sen düşüncelerim Açardım bağrımı açabildiğim kadar Yumardım gözlerimi Salardım kendimi, sana gelen yollara. Yolun sonunda sen vardın ya. Sonra ne oldu bilmiyorum; Kadifeler bir kıl çula döndü. Battıkça battı yüreğime. Çiyler krağıya dönüştü, Mosmor oldu ayaklarım. Üşüdüğünü de hissetmez oldu. Meltemler poyraza dönerken Yollar dikenlerle dolmuş. Sonuda yok. Yoksun sonunda sende. En kötüsüde bu işte. Hulusi Deniz 28/04/2011 |
Bu şiir; Şiirin yüceliğinin ve güzelliğinin sonsuz kanıtı...
...................................................Saygı ve selamlar..