Emret (Suikatzade)
Şimdi oturup arkama baktığımda
Gerçekte tek gördüğüm gözyaşlarım Kendimi teslim olmuş gibi hissediyorum Arkasından vurulmuş bir suikatzade gibi duruyordum Beni seviyormuş gibi yapanların bana en büyük armağanıydı Tek uğraşları beni üzmek gibiydi Her gün kafamda manyakça fikirler gezinirken Kendimi dünyanın her yerini dolaştığı halde bulamazken Dokunulmamış, sevilememiş Aşk’olunamamış Sen bir dokunuşla yüreğimden sıcaklığı aktardın Yine sen sevdiğim ve sevildiğim bir aşksın ömrümde gördüğüm tek sevilzadesin Emret! Dünya karşında, dizlerine çökerteyim Emret! Evren önünde, ayağına serereyim Emret! Güneş arkanda, sırtını ısıtayım Söz: Yüksel Gürbüz |