Yırtık resimBu gün Pazar. Baktım ki, dışarıda yağmur yağıyor. Nereden geldiyse aklıma, çıkardım eski resimleri karıştırmaya başladım. İşte o anda, Gözlerim hep seninkileri aradı. Neden bilmem, resimlere bakarken... Oysa uzun yıllar geçti, bilirsin biz birbirimizden ayrılalı bilirsin. Ama yine de sendin işte, elimdeki resimlerde bakıp aradığım.. Bu gün… Solmuş eski resimlere hem baktım, baktım hem de seni andım, Ve içten , içten ağladım; Dışarıda usul, usul yağmur yağarken, Bu gün yine ben... Kimisi yırtıktı kimisi solgundu siyah beyaz resimlerim, Ellerimde dolaştıkça sendin aradığım. İçten, içten ağlattın beni,./Elimde birer, birer, dolaşırken resimlerin. Geçmişin hayallerine daldım. Seninkini alınca elime, Ellerim titredi, yüreğim sızladı içimde taşıdığım hüzünden. Neymişiz Meğer biz bir zamanlar seninle ben arkadaşken… Karıştırdıkça en son biri takıldı gözüme. Bir hayli eskimiş ve biraz da bir tarafından yırtık bir resimdi… En çok’ da, bu resme baktım.. Çünkü onda yalnız sen vardın, sen vardın.. Bu resmi iyi hatırlıyorum, bana verdiğin ilk hatıran il resmindi çünkü. Resme baktıkça içimi bir hüzün sardı. Sen ne kadar güzelmişsin meğerse eskiden. Saçların belinde, Kaşın gözün yerli yerinde.. Verdiğim gül koncasını, kokluyordun elinde. Bu resmin… Sevdiğim senin en güzel resmindi senin.. Bu resmin.. Nasıl yırtıldıysa yırtılmıştı, orta yerinden Ama hala duruyordu, siyah beyaz sakladığım resimlerin içinde... 15 12.2012 |