Güneş ateşten bir kuştu
Sabahtan akşama dek uçtu
Yorulup toplayınca kanatlarını
Bir dağın ardına düştü

Boş kalınca kocaman sahne
Göz kırptı yıldızlar birbirlerine
Fırsat bilip Güneş’in yokluğunu
Kuruldular her geceki yerlerine

Sahne yıldız kaynıyordu ama
Gecenin yıldızı gelmemişti daha
Bakıp son defa denizdeki suretine
Süzülüp geldi Ay,geçti en öne

Bir yıldız kayıp engin kırlara
Haber verdi boşta gezen rüzgara
Katıp önüne buluttan perdeyi
Rüzgar neşeyle başlattı geceyi

Ay perilerden güzeldi o gece
Gören herkes aşka geldi o gece
Yanıp yanıp sönüyordu yıldızlar
Dans ederek dönüyordu yıldızlar

Eğilerek selam verdi ağaçlar
Nehirlerden köpük köpük alkışlar
Kırlar çiçek yağdırdı gökyüzüne
Ay bir gonca alıp taktı göğsüne

Uyuyan dağ silkinip de uyandı
Gözleri parladı,bu atan tandı
Öpüp iki yanağından Güneş’i
Yaktı kanatlarındaki ateşi