SEVER OLURSUN....
Ben hastamıyım,
yoksa hasta ruhlumu, bilemedim bu yaşa kadar, insan, mutluluğu ararken kimi zaman, hatta çoğu zaman hatalara düşer, daha iyi olur diye çırpınır ve çırpındıkça batar, ruh yaralanmıştır, yürek kanamış, gözler boş bakar olmuştur, sonra uykusuz geçmiştir geceler, gözler şiş uyanmıştır her yeni güne, ve yine gözler, umutla ögrenemeden gülmenin tadını, gülmeleri maskelenir oldular, bu tiyatro sahnesinde, daha güzel olur beklentisi sarar ruhu, sen hasta ruhlusun dendikçe sana, o ruhla sen kaynaşırken, ölümü çok özler sever olursun... Metin GÜRSOY/12/12/2012/Soğanlık/Kartal/İST. |