Dün gece
Gecen gençlik çağımın arkasından
Buruk duygularla baktım,
Giden sevdiklerimin arkasından
Baktığım gibi.
Geri dönmeyeceklerini nerden bilirdim.
Her gidenin arkasından,
Yüreğimde kopan fırtınayı
Dindirecek bir huzur limanının,
Yaratılmamış olduğunu,
Her baharın ardından
Uğruna şarkılar söylenen çiçeklerin
Bir bir solduğunu.
Dalında kalanları bir merhametsiz

Bir yüreksiz elin yolduğunu
Nerden bilirdim.
Bu kahreden gecenin
Sabahı yokmuş.
Duygular yalanmış, sevgiler sahte,
Yıldızlar bir kandil bile değilmiş,
Sevenler boşa sevmiş,
Sevilenler boşa sevilmiş
Nerden bilirdim.
Yunus’ça duyguların Yunus’ta kaldığını,
Mevlana’ca hoşgörünün onunla öldüğünü
Nerden bilirdim.
Nerden bilirdim
Aslında dünyanın tersine döndüğünü,
Ayın gece battığını
Güneşin gündüz söndüğünü
Nerden bilirdim.
Yıkılan hayallerim, kırılan kalbim
Kaybolan ümitlerim.
Tüm sevdiklerim! ! !
NERDESİNİZ.
Anladım, dönülmeyecek yerdesiniz
Nerden bilirdim
NERDEN BİLİRDİM

Hebil AKAN