Görür görmez tutulmuştum ve o anda vurulmuştum sana, biranda girdin hayatıma ve kapladın tüm benliğimi, sarıp sarmaladın kimsesizliğimi, seninle olduğum heran daha çok bağladın kendine artık çözülmez bir kör düğüm oldum,

Hiç bir şeyi görmez oldu gözlerim sağım solum her yanım senle doldu, hayal kurmak neymiş umut etmek ne sende öğrendim kendi canınla başka birini bir tutmayı sırılsıklam aşık olmayı sende yaşadım,

Sen şimdi benim yaşama sebebim olmuşken gidiyorum diyorsun, gitme sevgili gidersen yarınlarım sende kalır, kimselere anlatamam derdimi, hüzün sarar o şen şakrak hallerimi,

Biliyorum yokluğun içimi yer bitirir benim, amansız bir hastalığa tutulur yüreğim, hiç bir doktor teşhisi "sen" koyamaz reçeteme "sen" yazsada gelmezsin biliyorum,ne kadar gitme desemde gidiyorsun ve beni içinden çıkılmaz bir çaresizlikle baş başa bırakıyorsun,

Ve gittin sevgili, sende kalsın diye bir resmini bıraktın bana şimdi o resmine bakıp derin bir iç çekiyorum, bazen mutlu oluyorum baktığımda yaşadığını bilmek bile yetiyor, bazende bakınca resmine kızıyorum sana neden diyorum neden?

Dün gece yine hasretin doruktaydı, içtiğim her kadeh yine senle doldurdu içimi, resmini aldım elime yakmak istedim, yakamadım be sevgili, yüreğimi yaktığın gibi o resmini yakamadım,

Benim hala umudum var belki birgün beni anlarsın diye ve durup kendi kendine " vay be beni ne kadar çok sevmiş " dersin birileri seni yarı yolda bıraktığında, canın çok yandığında, o güzel gözlerinden yaşlar süzüldüğünde beni anlarsın,

Şimdi sana son satırlarım, gitme sevgili ne uzaklara nede ellere benden öteye bir adım bile gitme , adım yüreğinde soyadım kimliğinde olsun gitme sevgili...

Burak Kurunç