ARKADAŞIM
Önünde yol iki bakıp seçersin
Dumanlı, dumansız seç arkadaşım. Kötü dost yoldaşsa atıp geçersin Tadına aldanma, geç arkadaşım. Verdiğin paralar alır ev, arsa Çevrende dönenler kaparlar parsa Öksürük sıkınca hoplarsın terse Rahat yatamazsan, uç arkadaşım. Taneyle, nefesle başlanır baştan Tok tutunca keser ekmekten, aştan Zaman ayırırsın emekten, işten Adam etmez seni, koç arkadaşım. Devlet vergi alır duman yeldedir Ekmek parası yok onun beldedir Yarası gırtlakta, ağız, dildedir İster vazgeç, ister iç arkadaşım. Kendine saygın yok düşün eşini Başlarsan bırakmaz kesin peşini Kömüre çevirir erken leşini İs bağlar ciğerler, iç arkadaşım. Yanar, isi kalır parmak, dudakta Kanseri başlatır kalsan batakta Uyku yerine hep nöbet yatakta Bilen bilmeyen der, piç arkadaşım. Bağımlı olanlar hiç de caymadı Ömrünü yakanlar ondan aymadı Dursunî ağzına onu koymadı Fayda yok, zarar çok, kaç arkadaşım. – 09/02/2007 |