insan olmak...aynada baktığın yüzünü görmek değil amaç, başlı başına direkt bir bakış açısı, apaçık ... içinde olanı kabullenmek duygusu, var oluş, yaşam olgusu içinde sadece İNSAN olmak..... ne yazık ki.. bu olgu içindeki varlığımız, kısırlaştırılmış duygular gibi ,içteki açlık... umursamazca yaşanmakta tüketilmekte, insanca yaşamak kavramında İNSAN olmak... hangi haklarından bahsediyoruz haksızlığın, biz içimizdeki benliğimizle kavga eder olmuşuz, dupduru berrak bir bardak su gibi olmak varken, eski ile yeni arasındaki kavgada İNSAN olmak... kaybettiğimiz çocuk hala içimizde....o küçük insan... babstone 10,12,2012 |