ÜMİT
Bende bekledim ama geçmedi günler
Bıraktığın acılar kanamıyor artık Ağlayan günlüğüme sığmıyor dünler Odam kalabalık belki kalbimde yalnızlık. Çok sevdiğin pamuk bulutlar vardı Sen onlara dokunamazsın derdin Bu beden o bulutlardan çok atladı Sormadı kimse sende bilmezdin. Hayat zor işte sevgi bahane Kırılan hayaller hatırımı dinlemiyor Sessizce gidişin vurmuş kalbime Bu son sandım elvedaların bitmiyor. Taşıyamıyorum bu derin façayı Utanmadım hiçbir zaman aşkımdan Çok geç olmuş özlüyorum konuşmayı Kıskanıyorum hayallerimi dört duvardan .. Geçer diyorlar bu yara bir gün Bilmiyorlar ama izi çok büyük İnsanlara gülmek yoruyor her gün Dönmeyeceksin ama ÜMİT im çok büyük.. |