Sencil
Yokluğunu hissedince
Geçer bir kenara ağlarım Söyleyeme kimseye derdimi İstemem bilmesinler içimdekileri Bilmesinler seni öğrenmesinler Bir ben bileyim seni Görmesinler güzelliğini Bir ben göreyim sendeki mükemmelliği Biliyorum fazla bencilim Çünkü seviyorum seni Ah o gözlerin yok mu? Tıpkı gökyüzündeki yıldızlar gibi Işıl ışıl her zaman büyüleyici Kalbim sanki bir saat Her saniye adını anıyor Bıkmadan usanmadan Aslında bencil falan değilim ben Her geçen an SENCİL oluyorum o kadar... Ahmet Şerif |