gece ve çocuk
gecenin besinleriyle
beslenirdik biz biraz fosfor biraz sülfür ve siz beni yalnız bıraktınız.. neden beni yalnız bıraktınız.. bir şeyler eksik bir şeyler dilimin ucunda sihirli geceler bir türlü söyleyemediğim yer elması havuç, turp, enginar beni gömüp toprağa orada bıraktınız oysa ben aynıydım dargın değilim mavi bir arabanın arka koltuğu kapının kenarında küllük kolunu çevirip soluyorum havayı şimdi şimdi yalnız başıma oturduğum küçük bir odam var benim uykusuz gecelerde bir bana özel oturup yanına başını okşuyorum küçük çocuk küçük, tatlı, sevimli çocuk buradayım işte yalnız değilsin toprağın altında kök salarken sen gecenin çiçekleri dinlenir söylenecek öyle çok şey vardı ki içimde kalan şimdi başımı yastığa koyuyorum ve açıyorum gözlerimi 06.12.2012 |