BOYACI ÇOCUK
Oyun çağında bir çocuk,
Omzunda boya sandığı, Okuldan, derslerden uzak, Ana şefkatinden ırak. Gece soğuk, gece ayaz, Çocuk kahvenin önünde, Gelecek çocuktan uzak, Elleri boya içinde. Ağzında kuru bir ıslık, Üzerinde solmuş kazak, Karanlıktan ürkmüş belli. Kalbi yerinden çıkacak. Ardında ayak sesleri, Karanlığa karışarak. Evinin yolunu tutmuş, Yürekleri acıtarak. Zengin dünya dedikleri, Mutlu, mesut yaşayacak. Birileri sömürecek. Birileri kaybedecek. Samsun 01 Aralık 2012 Doğan Kan |