İNAT
Sükûnete gömülü hüzün göz yaşlarının çığrışı ile,
Sessizlik âleminden çıkagelmiş duygular dile gelse, Ve anlatsa! Susmasa da zaman, şahit olsa! Gölgelere gizli, sezgilere gebe, Hislerde su sesi gibi aziz bilse de düşünceler, Düşseler olgunluklarına güvenerek… Bir bir dile gelseler, Söz olsalar lal olmuş kimsesizliklere… Siz ! Deseler, Evet Siz! Eskittiniz, Zamanda bıraktınız, Zamanla yalnız… Zamansızlıkla karındaş, Bıktırdınız… Oralarda… Kuytularda… Gediğini beklemeden akıp gitse gerçekler, Yolu yol olsa gerçeğin, Vazgeçilmezliğin… Yolu yol olsa dürüstlüğün… Yolu yol olsa duyguların ve Lal’a, susuzluğa ve suskunluğa inat! |