Bilemediğim yere...
Artık yaşlandım artık,
Bu yaşadığım fani dünya, Bana göre değil artık. Limanda beni bekleyen kayık, Yol alıyorum bilmediğim yere, Koskocaman deniz,gökyüzü, O kadar mutlu neşeliyim ki, Uçsuz bucaksız okyanus, Bir kalem ve kağıtlarım, Şiirlerim,yaşanmış hikayelerim, Arkama dönüp bakmadan, Kimseye Alasmarladık demeden, Nereye giderse son durak orası, Salına salına giden kayığımla, Ama bana eşlik eden biri daha, Onun kayığında yazılı iki isim, Ak güvercinim ve Sevgisiz kalma, Tanıdık bu isimler, Oda umduğunu bulamamış dünyada, Umutsuzca benim gibi yol almış. Sevgi ve ışık dolu kayığıyla, Haydi hayırlısı bu yolculuğa, Beline kadar uçuşan,ak saçlarıyla, Kalbinin temizliği,sıcak dostluğuyla, Ağlar gibi yorgun gözler, Benim beyazlaşan saç,sakallarım, Yakıcı güneş,seyirdeki iki kayık, Karada yok olan umutlar,ümitler, Kalpleri kırılan iki aşk, Bir ömür yanıp tutuşan sevgi, Biz yapamadık olamadık beraberce, Konuşmak yok okyanus boyunca, İki hayata küsmüş beden, Sana da bana da,iyi seyirler... Sami ARLAN... |