YAK
perdeleri sıkı kapat bu akşam kadın
taranmamış saçlarla gez kalbinin darmaduman odalarında hiç bir şey yerli yerinde olmasın bırak kurusun saksıda fesleğen kirli kalsın çarşaflar dolap gözleri karışsın kabesizsin bu akşam kıblen dönmüş başka kıbleye sev kendi sonbaharını perdeleri sıkı kapat bu akşam kadın bütün mumları yak şehrin ışıklarına inat karanlığını sev bu akşam belki iki kadeh rakı doğum ağrısını bir daha tanı sevgiyle sar güz yapraklarını yavaşla affedemediğin bir yakın dostunu bağışla perdeleri sıkı kapat bu akşam kadın üstünden geçsin zaman bir varmış bir yokmuş bütün perilere bütün cadılara inan yık kabeni yak kıbleni.. |