bul beni- bul tanrım...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiir;
Melankolik atışmalara ithafen yazılmış bir giriş bölümü şiiridir... "Tanrı" kelimesini kullanmak şiirlerde ayrı bir hava izlenimi, veriyor gibi görünsede, her zaman "Yaradan" ve/veya "Allah" sıfatının kullanılması tercihimdir...
yakını uzak,
uzağı yakın eden Tanrım... aradığım, araladığım, yüreğinin ardındaki pencereler... birer birer, çekip gittiler. içimdeki yağmur yüklü gülüşler, acı bir tebessüm, düşünceler... ... koynuma serdim seni, orta yere bulut misali. hadi! kıskandır sensiz gökyüzünü, Ay, Güneş, dönsün yüzünü... saklı kalsın, içinde saklı bir kent. "koynundan düşler kıvransın" bıraksın hüzünü... ... yüreğim, benliğim, benimsediğim senli düşlerim... sonra; düşüşlerim, düşşelleştirdiğim resimlerim, biriktirdiğim...Senin için...Sensizliğe katık edip içtiğim. kana kana, kanaya kanaya, bul beni- bul tanrım şimdi parmak uçlarında... ... Birkan SUCAKLI 2007’den... |