Yutkundum
Gözlerindeki hüzün
İçimi dağladı Eğdi başını Ne güldü ne ağladı Buz gibi soğuktu hava Titriyordu Dokundum Ellerim yandı Konuşacaktı Sus dedim Yutkundum Sus dedi Rüzgar ıslık çaldı duymadım Savruldu saçları Araladım, öptüm Duymadı Ne anlamı vardı bilmiyorum Son kez dönüp bakmanın Ne o beni gördü Ne de ben o’nu Herkes kendini alıp gitmişti Simsiyah |