BEN'DE BİR ZAMANLAR İÇTEN GÜLERDİM..!!
Sen düşürdün beni böylesi hale,
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim, Islandım sevdanla kapıldım sele, Ben’de bir zamanlar içten gülerdim. Hasret koydun beni o gül yüzüne Tereddütsüz kandım tatlı sözüne, Bir’şey görünmezdi inan gözüme Ben’de bir zamanlar içten gülerdim Her yer mekan oldu yığınla dertler Çoğaldı namertler azaldı mertler Benim hayatımda sertleşti sertler, Ben’de bir zamanlar içten gülerdim. Her yanım cehennem, her yanım har’da Rahat mı bıraktın bu garip yâr’da.? Ne olur bağışla yürüdüm nar’da Ben’de bir zamanlar içten gülerdim. İndirdin darbeyi en’kötü yerden Kaybolarak gittin sen orta yerden Adım çağırsan da umut yok serden Ben’de bir zamanlar içten gülerdim. Yok’ki bu derdime,çare bulamam, Bir yuva kursam da mutlu olamam Deli çaya döndüm güller sulamam Ben’de bir zamanlar içten gülerdim. Durak YİĞİT der’ki soldurdun gülüm Başım kollarında yatmadım gülüm Daha kavuşmadan geldi yar ölüm Ben’de bir zamanlar içten gülerdim. Durak YİĞİT Gönüllerin Şairi KOCAELİ |