BEN DAHA ÖLMEDİM
Melek yüzlü anam.
Dağ gibi ardımızda duran babam. Amcam, teyzem, dayım, halam. Öldü de. Bir ben daha ölmedim. Aynı babadan olma. Aynı anadan doğma ikizim. Abim, ablam, hatta en küçük kardeşlerim. Öldü de. Bir ben daha ölmedim. Karalar bağlamış yastalar. Ölümü bekleyen hastalar. Cezası müebbet mahkumlar. Öldü de. Bir ben daha ölmedim. Kuşlar, martılar, güvercinler. Melekler, şeytanlar, cinler. Allah’ım benim canımı al diyenler. Öldü de. Bir ben daha ölmedim. Sevda çekenler, aşık olanlar. Hayata küsenler, ayrılanlar. Yerlere düşenler, ayyaşlar. Öldü de. Bir ben daha ölmedim. Hale, Lale, Jale. Tüm mahalle. Kadınım, çocuğum, kayınpeder, kayınvalide. Öldü de. Bir ben daha ölmedim. Aynı hasta olan arkadaşlarım. Aynı yasta olan dostlarım. Sırdaşlarım, yoldaşlarım. Öldü de. Bir ben daha ölmedim. Büyük hatta benden yaşı küçük olanlar. Trafik kazasında, yangında, göçük altında kalanlar. Yılandan, çiyandan, öcükten, böcekten korkanlar. Öldü de. Bir ben daha ölmedim. Nöbetçi doktorlar, hemşireler, hasta bakıcıları. Avukatlar, öğretmenler, apartman kapıcıları. Engelliler, Mehmetçikler, şehir haydutları. Öldü de. Bir ben daha ölmedim. Oyun bozanlar. Hikaye, roman yazarlar, ozanlar. Ve mezar kazanlar. Öldü de. Bir ben daha ölmedim. |