<< DE YERİ YERİ YAYLANIN GÜLÜ >>Yaylanın öğünde bir ufah yohuş, Ben ölmem ölmem, Gurban olam yiğit o nasıl bahış, Halının üstüne dökdüğüm nakış, Ben ölmem ölmem, Yare hasretimi söyler bir zaman, De yeri yeri yaylanın gülü, Eğdin gülümü bükdün belimi. Aşşağıdan gelür yarim gülerek, Ben ölmem ölmem, Elinde mendili terin silerek, Ahlımı başımdan aldın bilerek , Ben ölmem ölmem, Aklımı başımdan alman mı gerek, De yeri yeri yaylanın gülü, Eğdin gülümü bükdün belimİ Keten göynek geymiş önü dilmeli, Ben ölmem ölmem, Yar dedüğün yar gımeti bilmeli, Bir güzeli bir çirkine vermişiler, Ben ölmem ölmem, Mahşerece bu sevdayla yanmalı, De yeri yeri yaylanın gülü, Eğdin gülümü bükdün belimi. << FATMA UMAR >> *** Değerli dostlar yine Hafik Çınarlı köyünden yüz yıllar ötesinden yöresel şivesi ile güzel bir yol havası. |
Ben ölmem ölmem,
Yar dedüğün yar gımeti bilmeli,
Bir güzeli bir çirkine vermişiler,
Ben ölmem ölmem,
Mahşerece bu sevdayla yanmalı,
De yeri yeri yaylanın gülü,
Eğdin gülümü bükdün belimi
kader bazen acımasız oluyor ve
bizim Ugurludağlı asik deli bekir den bir dörtlük yazmadan geçemeceğim
Bilirim bahtımın olmadığını
Bade şişelerin dolmadığını
kimdenin begenip almadığını
felek beni bir kötüye eş etmiş der aşık delki bekir ustamız ,
kadere boyun egdiriyor bazen felek.